آسیب رباط هنگامی اتفاق می افتد که نیرویی مفصل را بیش از دامنه طبیعی به حرکت وادارد. پارگی رباط ممکن است در چند تار یا به طور کامل در تمام تارهای آن باشد.

1. بر حسب تعریف، پارگی جزئی فقط بخشی از تارها را شامل می شود و بر پایداری مفصل تاثیر نمی گذارد.

الف) ممکن است بخشی از رباط پاره شود و بقیه سالم باشد.

ب) ممکن است بخشی از رباط در محل متصل به استخوان پاره شود. این حالت ممکن است با کنده شدن استخوان یا بدون کنده شدن استخوان همراه باشد.

2. پارگی کامل رباط به مفهوم گسیختگی قسمت اعظم یا تمام تارهای آن است و مفصل را ناپایدار می کند.

الف) ممکن است رباط کاملا پاره و دو سر استخوان از هم جدا شود.

ب) ممکن است محل اتصال رباط به استخوان کنده شود.

ج) ممکن است بخشی از استخوان که رباط به آن متصل است، از بقیه استخوان جدا شود.

پارگی رباط، اغلب با خونریزی همراه است که به بافت های اطراف انتشار می یابد.

موضع

آسیب های مفصل و رباط در ورزش شایع است و معمولا بیشتر مچ پا، زانو، آرنج، مچ دست و شانه آسیب می بیند.

علائم

- کبودی، تورم و حساسیت در اطراف مفصل.

- تجمع خون در اطراف مفصل.

- احساس درد در عضو به هنگام تحمل فشار یا انجام حرکت.

- عدم پایداری مفصل بسته به میزان آسیب.

درمان

- موضع را سرد نگه دارید.

- با استفاده از باندکشی مفصل را حمایت کنید.

- عضو را بالا نگه دارید.

منبع:

پیشگیری و درمان آسیب های ورزشی-رضا قراخانلو، حسن دانشمندی،محمد حسین علیزاده